Yalan söyleyen çocuk için ne yapılmalı? *

-Çocuklarda ancak 6-7 yaşından sonra yalan söyleme alışkanlığı devam ediyorsa işte o zaman anne baba önce kendisini, sonra çocuğun çevresini, daha sonra da çocuğunu bir kere daha gözden geçirmelidir. Zira yalan alışkanlığı başlamış olan bir çocuğun mutlaka bu alışkanlığı kaptığı bir yer vardır. Bu yer bazen bir televizyon dizisi olabilir. Bazen de okulda bir arkadaş bazen anne babanın bizzat kendisi bazen de evdeki gereksiz yere yükselmiş olan gerilim olabilir.

-Hangi sebeple olursa olsun bir çocuk 6-7 yaşını geçmişse ve hâlâ yalan söylüyorsa biz buna “davranış bozukluğu” diyoruz. O taktirde anne baba birtakım tedbirler almak zorundadır.Yalan söyleyen bir çocuğa “Sakın bir daha yalan söyleme, seni, ... yaparım” demek bir çözüm değildir. Zira eğer çocuk zaten baskı ve korku halinde yalan söylüyorsa bu durum çocuğu yalan söyleme konusunda daha da profesyonel hale getirecektir.

-Yalan söyleyen çocuğun yalanınına vurgu yapılmaz ve çocuğun yalanı yüzüne vurulmaz. Eğer böyle olursa
çocuk kendini “yalancı” olarak niteleyecek ve yalanla başlayan davranış bozukluğu bir de “kişilik” zaafını da kabullenmeye doğru gidecektir. Çocuk her ne olursa olsun asla “kişiliksizliği” kabullenmemeli ve onu kendine yakıştırmamalıdır.

-Yalan söyleyen çocuğa akşamları yatmadan önce hikâyeler anlatılmalı ve bu hikâyede yalan söyleyen bir kişinin nasıl da yanlış bir davranış sergilediği resmedilmelidir. Çocuk yalan söylemenin nasıl da yanlış bir davranış olduğunu hikâye içindeki olayları anlayarak öğrenmelidir. 
-Burada dikkate dilmesi gereken şey şu; çocuk ile hikâye içindeki kişiyi özdeşleştirecek ifadelerden kaçınmalı. Örneğin çocuk 7 yaşında ise hikâye içindeki yalan  söyleyen ve daha sonra yalan söylemekten kurtulan kişi asla 7 yaşında olmamalıdır.

-Çocuk hikâyedeki kişinin kendisi olup olmadığını sorsa dahi anne baba bunun böyle olmadığını izah etmelidir.

*Çocuk terbiyesinde doğru bilinen yanlışlar – Adem Güneş