-Eşler arasında doyumlu ve olumlu bir ilişki yaşanmıyorsa, bu boşluk
sağlıksız bir şekilde karşılanmak üzere yön değiştirir. Eşinden alamadığı sevgi
ve şefkati, zaman ve ilgiyi çocuğuna aktarır. Anne oğul arasında bağımlı bir
ilişki oluşur. Anne kendisi olmadan oğlunun hiçbir şey yapamayacağı- nı düşünür.
Yaşamak için sadece ona ihtiyacı olduğuna
inanır.
inanır.
‘Bensiz yemek yiyemez’
‘Ben olmadan hiç bir
yerde durmaz’
‘Bana aşırı düşkün,
babasını benim kadar aramaz’
‘Babası beni üzünce
bana kıyamaz, babasına kızar’
‘Beni üzdüğü için
babasına yaklaşmıyor’
‘Beni bırakıp babasıyla
bir yere gitmez’
-Tüm bu cümleleranne tarafından çocuğun duyabileceği ortamlarda sürekli
tekrarlanır. Defalarca
duyulan şeyler kabullenilmeye daha yatkındır. Bağımlı olan aslında
annedir. Oun bu yakınlığa ve ilgiye ihtiyacı olduğu için bağımlılığı besler.Ara
sıra şikâyet etse de, çocuğunun ona düşkünlüğünden gizli zevk alır. Anne çoğu
zaman farkında olmadan bu hali devam ettirir.
-Çocuk için iki yönlü sıkıntıdan bahsedilebilir. Birincisi annenin
duygusal ihtiyaçlarıyla çok erken yaşlarda karşılaşmanın getirdiği yüktür.
İkincisi ise, bunun karşılığında babadan uzak kalmak şeklinde
ödenen bir
bedeldir. Çocuğa başka alternatif tanınmaz. ... ..
-Çocuğun anne ve baba arasında sağlıklı duruşunu temin edecek olan çocuk
değildir. Her Halukârda zararlı çıkan çocuk olacaktır. ... ..
-Baba hakkında çocukla dertleşmek çok sakıncalıdır. Çocuk sadece babadan
uzaklaşmakla kalmaz, erkekler ve onların dünyasından da uzaklaşır. Hatta kendi
cinsel kimliğinden de kopma tehlikesi bile yaşayabilir.
*Kızları Kız Gibi Erkekleri Erkek Gibi Yetiştirmek –
Banu Yaşar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder