-... .. Yaptıkları fark edilmeyen çocuk, giderek yaptıklarını önemsiz ve
değersiz görmeye başlar ve yapabil- diklerinden mutlu olmayı, “başardım” diyebilmeyi
unutur. ... ..
-Ailedeki bu negatif etkileşim ve yıpratıcı iletişim biçimi, çocukta da
bir tarza dönüşür. Kendisi gibi olmayanları dışlama ve tenkit etme, kendi
yanlışlarını savunma ve bedel ödeyerek
elde edebileceklerinden kaçma gibi yaklaşımlar eşliğinde çocuk, aile ortamında tek kişilik hücre oluşturmaya ve orada sadece kendi iç diyalogları ile yaşamaya başlar. ... ..
elde edebileceklerinden kaçma gibi yaklaşımlar eşliğinde çocuk, aile ortamında tek kişilik hücre oluşturmaya ve orada sadece kendi iç diyalogları ile yaşamaya başlar. ... ..
*Hayat Filminden Kurtarıcı Kareler ıı – Saliha Erdim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder