İnsanın dişi ağrıdığında diş tabibine gitmesi kadar doğal ne olabilir?
Yeni doğum yapmış annenin duygularını anlamak yerine ona akıl veren yakın çevresinin ortaya çıkaracağı sıkıntılara yakından bakmaya çalışalım.
tecrübeleriyle bakması ne kadar beklenmeli?
Her insanın çevresiyle iletişim kurma ve zorluklar karşısında destek ihtiyacı olduğunu dikkate almamız gerekmez mi?
Yeni doğan bebek ve yetişkin sayılabilecek döneme kadar geçecek süre içinde çocukların temel ihtiyaçlarının anneler tarafından karşılanabileceğini inkâr edebilir miyiz? Diğer bir ifadeyle annenin üzerindeki yükü görmezden gelebilir miyiz? Bu şartlar altında;
-Bebek ağladı diye anneye bağırmaya başlayan baba,
-Çocuğa öyle mi bakılır algısı uyandıran anne veya kayınvalide,
-Bana şunu şunu söyledi veya şu hizmeti vermedi diye yakınan aile bireyleri anne üzerinde yıkıntı yaratamaz mı? Sigortaları attırmanın alemi var mı?
*Daha hamilelik döneminde hormonal yapısı alt üst olan anne adayı, gereksiz zamanlarda gereksiz tepkiler vererek zaten sinir sistemin ne kadar yıpranmakta olduğunun işaretlerini v ermeye başlar. Kimi zaman kendisinden uzaklaştığını düşündüğü eşini yeniden kazanma çabası, kimi zaman doğum sırasında yaşayacağı ölüm korkusu, kimi zaman yeni bir can parçasının sorumluluğunun verdiği yükün ağırlığı anneyi gereğinden fazla tedirgin eder. Tedirgin bir insanın yanlış yapması ise çok normaldir. Genç anneye bu yönüyle bakıldığında, yeni doğan bebeğin; duygu dünyası karmakarışık olan annenin kucağında olduğunu göreceğiz. Babanın (ve de aile yakınlarının), bu dönemde, annenin yanında bulunması, ona duygusal desteğin verilmesi, onun yaptığı yanlışların olgunlukla karşılanması çok önemlidir.
Bebeğin eve gelmesiyle ortaya çıkan yeni durumu:
-Bir sevgi yumağı avantajına çevirmek,
-Özellikle annenin vereceği tepkileri hoşgörü ile karşılamak,
-Annenin tepkilerinin uzun sürmesi halinde; sanki dişi ağrıyor da, diş tabibine gitmesi ihtiyacında olduğu gibi uzman desteği alması konusunda, onu kırmadan, incelik göstererek uzman desteği almasının sağlanması düşünülebilir mi? Kendimize soralım.
*Annelik Sanatı – Adem Güneş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder