-“Günlük
işlerinin telaşı işte, çocuklarla yeterince ilgilenemiyoruz” bahanesine sığınan
babaların çocuklarında genellikle aynı davranış sapmalarına rastlıyoruz. Babasız
(babası olduğu halde babasız)
büyüyen
çocuklar, genelde bir istikamet tutturmakta zorluk
çekiyorlar. Güçsüz ve dirayetsiz oluyorlar. Aldıkları bir
kararı, kırk kere gözden geçiriyor, başarısızlık karşısında hemen hayal kırıklığına
uğruyorlar. Sözlerine genelde güven olmuyor. Bir gün şöyle, bir gün böyle
görünüyorlar.büyüyen
çocuklar, genelde bir istikamet tutturmakta zorluk
-Özellikle
kız çocuklarına babalık yapmakla görevli babalara seslenmek gerekirse “Aman kızlarınızı
‘iş, güç işte’ diyerek ihmal etmeyiniz!” Çünkü bir kız çocuğunun babadab
alacağı hisler çok özeldir. Kız çocuğu kendi zayıf yanlarının en büyük
destekçisi olarak babayı gördüğü için baba, kız çocukları açısından çok önemlidir.
Örneğin bir babanın kızının saçlarını okşaması, onu kucağına yatırması ve
saçlarını taramasıyla ona verdiği pozitif enerjiyi, çocuk başka hiç bir yerden
alamaz. Babasının yanında olduğunu hissettiği anlardaki huzurun boyutu hiçbir
şey ile ölçülemez. Baba yokluğu ile büyüyen kız çocuklarında görülen en yaygın
davranış bozukluğu, “sığınma ihtiyacı”ndaki doyumsuzluk ve/veya iç dünyadaki
huzursuzluk, hırçınlıktır. ... ...
-İhmale
uğrayan çocukları kurtlar kapar sokaklarda, ... ..
*Çocuk terbiyesinde doğru bilinen yanlışlar – Adem Güneş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder