Duvarlar yerine kağıtları etiketliyoruz-boyuyoruz

İlk tiyatro tecrübemiz

Üç Kardeş ve Muhteşem Kurt

Üç gün önceden internetten biletleri satın alıp “tiyatroya gideceğiz” dediğimde sevinmişti. Gidiyoruz bölümü onu mutlu etmişti. Tiyatro sözcüğünü ise, ancak bugün tiyatroya gidince anladığını düşünüyorum. İlk kez bir tiyatro binasına giriyorduk. Önce gişeden biletlerimizi aldık. Oyunla ilgili küçük broşürleri inceleyerek içeri girdik. Bizim gibi başka çocuklar anneler, öğretmenler ve küçük öğrenciler de salonda yerlerini bulmaya çalışıyorlardı. Oyun 3+yaş grubu için olduğundan; ortalık çocuk doluydun. Neşeli çocuk cıvıltıları torunumu da çok mutlu etmişti. Arada bir etrafına bakıyor, tiyatro sıralarını inceliyor, aklına geldikçe ”neden başlamadığını” soruyordu.

Salon karartıldığında sahne kuvvetle aydınlatıldı. Kukla tiyatrosu için

Okulu bıraktık

Sabah erkenden torunumun evine gitmeye devam ediyorum.  Evlerine gittiğimde çoğunlukla uyanmış oluyor. Annemizi yolcu ettikten sonra biz de üstümüzü değiştirerek arabamızla yola çıkıyoruz.

Hafta başından itibaren sabahları okula gitmekten bahsetmiyorum. Beş gündür okula gitmiyoruz. Okula gitme endişesini gideremediği için,

 kapıdan dışarı çıkarken, biraz da sesini alçaltarak “dede, .. .. nereye gidiyoruz?” sorusu geliyor. “Dedenin evine gidiyoruz” cevabını aldığında rahatlamış olarak arabaya doğru ilerliyoruz.

Geçen hafta yaşadığımız stres onda da, bende de kalmadı. Eskiden olduğu gibi ikimiz de mutluyuz. Oyunlar, boyamalar, kağıt kesip yapıştırarak yaptığımız panolar günümüzü dolduruyor. Hava iyi olduğunda parkta uzun vakit geçiriyoruz. Eskisinden farklı olarak; parktaki çocuklarla daha çabuk iletişim kurabiliyor. Bebeklerin ve yeni yürümeye başlamış çocukların anneanneleri – babaanneleriyle eski

Çocuk Yuvası – dördüncü gün

Üç günlük deneme süremiz sonunda öğretmenlerimize biraz daha alışmıştık. Dededen ayrılmak sorunlu olsa da oyun odası, satranç dersi ve diğer arkadaşlarla birlikte olunduğunda zaman hızlı geçmişti. Çocuk yuvasında her gün sabahtan öğlene kadar kalınmasını kararlaştırmıştık.

Üçüncü gün öğlen olduğunda içeri girdim ve torunumu beklemeye başladım. Biraz sonra öğretmeni

Okullu olduk-Çocuk Evi

Üç yaşına yaklaştığımız günlerde değişen ayrıntılar dikkatimi çekmeye başlamıştı. Minicik olmasına karşılık isteklerini kolayca yaptırabilmenin sınırlarını zorladığını düşünmeye başlamıştım. Yemek zamanı giderek daha seçici olmamız, abur cuburla öğün geçirme çabalarımız belirgin hale gelmişti. Her fırsatta çoraplarımızı çıkartmak istememiz, kıyafet değiştirmemiz gerektiğinde veya evden