14 Eylül 2014 Pazar

Çocuk oyuna daldığında iş buyurmayın

Anne-baba çocuğa sözünü geçirebilmek için oyun anına çok dikkat etmelidir. Oyunun, çocuğun en ciddi işi olduğu unutulmamalıdır. Çocuğun hayatı oyundur. Yapmak istediklerinizi, ona kazandırmak istediklerinizi oyuna dönüştürüp gerçekleştirmeyi öğrenmelisiniz.
Çocuk oyuna dalmışken ona iş buyurmak, söz dinletmenin çok zor olduğu bir andır. Örneğin; anne sokakta arkadaşlarıyla maç yapan 10 yaşındaki oğlu Hasan’a evin balkonundan bağırıyor: “Hasan, çabuk bakkaldan iki ekmek al gel!”
Hasan’ın çok önemli işi var. Oyun oynuyor. Senin iki ekmeğin kaç  para eder? Hasan annesini duymamış
gibi yapar, oyununa devam eder. Anne kızar, sesini yükselterek tekrar bağırır: “Hasan, sana söylüyorum, bakkaldan iki ekmek al da gel!” Hasan yine sağır dinleme yapar. Sözünü dinletemeyen anne tehdit
yoluna başvurur: “Hasan, çabuk bakkaldan iki ekmek al da gel! Yoksa ......!”
Hasan, bunların boş tehditler olduğunu bilir. Hele bu boş tehditleri alışkanlık haline getirdiyseniz geri dönüşü zor olan yanlış yola girmiş olursunuz.

Çözüm mü?; mümkünse oyunun bitmesini bekleyin. Ön bildirimde bulunun. Örneğin; “Hasancım oyunun şu bölümü bittiğinde bakkaldan ekmek almanı istiyorum.” Denemeye
değer ...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder