Anlatmak & göstermek

Çocuğa bir şeyi anlatmak yerine göstererek öğretmeyi deneyin. Çocuk ne görüyorsa onu taklit edecektir. Kazandırılması istenilen davranışlar, yakın çevresi tarafından sergilenecek örnek hareketlerin taklit edilmesi ile öğrenilecektir. Yetişkinlerin yapmadığı davranışlar çocuktan istendiğinde veya tersi anlamda, yetişkinlerin yaptıklarının yapılmaması istendiğinde çocuğun dünyasındaki karışıklığı anlamaya çalışmalıyız. Biz çekmeceleri açıyoruz içinden bir şeyler alıyoruz, çocuk aynı şeyi taklit etmeye kalkınca “cıss” diyoruz.
Çocuğun algı dünyasını düşünelim. Biz çatal kaşık elimizde yemeğe oturuyoruz, çocuk masaya oturmaya kalkışınca çatal kaşık kullanmasını engellemeye çalışıyoruz. Çözüm; kontrollü ve birlikte hareket etmek. Çocuk masaya oturacak,
kaşığı eline alacak, başlangıçta üzerini kirleterek sonrasında ise giderek büyükler gibi üstünü kirletmeden büyükleri taklit edecek. Yaptıkları onay sözleri ile takdir edilecek, yerine göre küçük ödüller (alkış vb.) unutulmayacak.
Bazen telaffuzu zor bir kelime söylediğimizde çocuğun ağız hareketleri ile bunu taklit etmeye çalıştığını, hatta bizden o kelimeyi tekrarlamamızı istediğine şahit olabiliriz. Usanmadan talep ettiği kadar – çocuğun ilgisi devam ettiği sürece o kelimeyi tekrarlamalıyız.

Daha ileriki dönemlerde çocuklarımızın sigara ve diğer zararlı maddelerden uzak kalmasını istiyorsak önce biz iyi örnek olacağız. Elinde sigara ile çocuğa sigaranın zararlarını anlatan anne babanın inandırıcılığı ne kadar olacaktır? Kendisi geç vakitlere kadar televizyon karşısında nefes almadan oturan aile yakınlarının çocuktan (bazen aynı odada) ders çalışmasını istemeye yüzü olabilir mi? Çocuğun taklit yeteneğini unutmayalım.