Hataları onun gelecekteki tecrübeleri

Yürümeye başladı. Artık koltuklara tırmanmayı deniyor. Çocuğun zarar görebileceği durumlar için tedbir almanın dışında zararsız düşmelere engel olmak yerine, kontrollü

 düşmesine müsaade etmeyi tercih etmeliyiz. Koltuğa çıkmaya çalışıyor, bırakalım kendi çıksın. Yardım istediğinde hafifçe destek olabiliriz. Çocuk bir şeyler yapabildikçe tecrübe sahibi
olur. Becerilerini geliştirebilir.

Anne babanın her adımda “dur sen yapma, ben yapayım “ demesi onun gelecek hayatının zorlaştırılması anlamına gelecektir. Aşırı korumacılık çocuğun kendini geliştirmesini engeller. Hata yapmaktan korkar hale gelen çocuk, risk almak istemeyecek, yapacağı her faaliyette kararsız kalacaktır. Böyle bir tablo içindeki çocuk gelecekteki sosyal ilişkilerinde de sorunlu olabilecektir.

Burada kaçırılmaması gereken bir ayrıntı var. Çocuk sıcak çay bardağına ellemek istediğinde “bırakalım eli yansın, öğrensin“ diyemeyiz. Sıcak-çok sıcak veya soğuk-çok soğuk, ılık-serin gibi kavramları öğretmek yetişkin sorumluluğudur. Yetişkin kontrolünde çocuğu algılayabileceği ölçüde az sıcak bir bardağa birlikte yaparak önce parmak ucu ile dokunmak, sonra hafifçe elin sıcağı algılaması için yapılacaklar bir hareket tarzı olabilir. Günlük yaşam içinde önümüze çıkacak her ayrıntı çocuğun öğrenmesi ve anne babanın da tecrübelerini aktarması için onlarca fırsatı önümüze çıkaracaktır.