-Anne ile
çocuk arasında hamilelik döneminden itibaren ouşan duygu alışverişi, emzirme
dönemiyle birlikte daha da güçlenir. Bu bağın eksikliği kadar fazlalığı da zararlıdır.
Eğer kontrolden çıkarsa hem çocuğun hem de anne-babanın hayatını kâbusa çevirme
riski taşımaktadır. ... ..
-Çocukların,
aile içindeki halleri, koza içindeki kelebeğe benzer. Bir kelebek için “koza “yaşantısı”nın
her saniyesi çok önemlidir. Hatta kelebeklerin kozadan çıkışı bile çok özeldir.
-Koza
içindeki hayatını tamamlayan kelebek, yumuşacık başıyla önce kozayı deler. O
narin ve hassas vucudu ile kozada açtığı küçücük delikten dışarı çıkmaya
çalışır. Ama bu çok da kolay olmaz. Çünkü delik küçük, kelebeğin vucudu ise
büyüktür. Yavru kelebek önce kafasını, sonra vucudunu o incecik delikten dışarı
çıkarmak için mücadele eder. Rengârek ve hassas kanatları “ha yırtıldı,
ha yırtılacak” korkusu ile bir sağa bir sola yalpa yaparak dışarı çıkmaya başlar.
ha yırtılacak” korkusu ile bir sağa bir sola yalpa yaparak dışarı çıkmaya başlar.
-Eğer anne
kelebek olarak yavru kelebeğin bu kıvranışlarına üzülür ve “yavrum dışarı daha
kolay çıksın” diye, deliği genişletirse kelebek bir ömür boyu uçamaz. Çünkü
yavru kelebek, o daracık delikten dışarı çıkmaya çalışırken koza içinde,
vucuduna bulaşmış olan sıvıyı da kanatlarından sıyırmaya çalışmaktadır.
-Annenin kozadan zorlanarak çıktığını zannettiği yavru
kelebek aslında, kanatlarındaki sıvıdan kendini kurtarak uçuşa hazırlanmaktadır.
Yavuru kelebek, kozadan çıkarken sıvıyı, kozadaki o dar delik vasıtasıyla
sıyırmamışsa hiçbir zaman uçamayacaktır. Her kanat
çırpışında, ıslak kanatları ya birbirine yapışır ya da kanatlarını ağılıktan taşıyamaz.
çırpışında, ıslak kanatları ya birbirine yapışır ya da kanatlarını ağılıktan taşıyamaz.
-Kozadan
çıkmaya çalışan kelebeğin çırpınışlarına acıyan anne kelebek, yavru kelebeğin
bütün hayatının kararmasına neden olabilir. Böyle bir kelebek artık kendi hayatını
devam ettirebilmesi için “başkalarına bağımlı” bir hale gelecektir. ... ..
-“Kelebek ve
koza” örneğinde olduğu gibi ... .. “aşırı koruma” hissi ile çocuklarına sahip
çıkan anne babalar, çocuklarına iyilik yaptıklarını zannettikleri halde, zarar
vermektedirler. Onların hayata hazırlanmasına izin vermeyerek sosyal hayatlarını
başkalarına bağımlı hale getirmektedirler. ... ..
*Çocuk Terbiyesinde doğru bilinen yanlışlar – Adem Güneş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder