28 Mayıs 2012 Pazartesi

Abakalarımı kendim giyecem

Dışarı çıkarken bazen ayakkabılarını kendi giymek istiyor. “Abakalarımı kendim giyecem” dediğinde kendi haline bırakıyorum. Biraz uğraşıyor sonuçta giyebiliyor. Bağcık veya fermuar durumuna göre yardım istiyor. Sadece ayakkabı giyerken olsa mesele yok. Bilgisayarıma
musallat olduğunda da her yeri karıştırıyor,  “ben kendim açacam” dediğinde sabırla bekliyorum. Ekrana bir şeyler getirebildiğinde çok mutlu oluyor. Sonuçta “dede sen aç” komutuna kadar bekliyorum. İki buçuk yaşında olmamıza bakmadan bilgisayarın hangi düğmesi sesi açar, hangisi kapatır, mouse nasıl tıklatılır, sayfalar nasıl aşağı yukarı alınır ciddiyetle dinleniyor, anlamaya çalışılıyor, yapmaya çalışıyor. Üç ay önceki algılama seviyemiz ile şimdiki çok farklı. Bebek gibi değil daha olgun birine öğretir gibi davrandığımda da ciddiyetini takınıyor. Hayat bilgisi derslerimiz devam ediyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder