Çocuk tanınmadan “çocuk terbiyesi” olmaz *

-Hiçbir çocuk bir diğeriyle aynı değildir. Nasıl ki gökyüzünden dökülen milyarlarca kar tanesi birbirine benzemediği halde, hiçbiri birbirlerinin aynı değil her bir çocuk da bir diğerinden farklıdır. Hepsi ayrı karaktere sahiptir. Bu,bir kardeş bile olsa...

-Çocukların bu farklılıkları göz önüne alınmadan, karekterleri tanınmadan
çocuk terbiyesine soyunulursa şahin karekterli bir çocuk, bir süre sonra korkak bir kargaya dönüşme riski taşır. Nasıl mı?

Şahin’in korkak bir largaya dönüşme hikâyesi

-Yaralı şahin kuşu, yaşlı bir kadının bahçesine kondu. Yaşlı kadın perişan görünümlü şahine acıdı, merhamet etti ve yanına aldı.

-Aç şahinin önüne çocukları için hazırladığı hamur bulamacını koydu. Şahinin önüne konan tasa birden gagasını daldırmasıyla başını sallayarak geri çekmesi bir oldu. Çünkü şahin et yerdi; bu yüzden de hamur bulamacını yiyemedi.

-Yaşlı kadın, şahinin bu halini görünce üzüldü; “Vah!” dedi. “Gagan uzamış, kıvrım kıvrım olmuş. Yumuşacacık bir hamur bulamacını bile yiyemez olmuşsun.Senin önceki sahibin hiç mi Allah’tan korkmaz ki şu gaganı düzeltmemiş” dedi ve eline aldığı kör makasla şahinin gagasını kesmeye çalıştı.

-Şahin, yaşlı kadının elinden kurtulmak için çırpınsada nafile, kaçamadı. Sonunda yaşlı kadın şahinin gagasını gagasını kesti. Şahin çırpınırken yaşlı kadın, şahinin kanatlarını gördü. “Vah” dedi. “Senin eski sahibin sana hiç bakmamış, şu kanatların ne hale gelmiş? Kimi uzun kimi kısa kalmış...”

-Bu düşünceyle eline makası alarak şahinin güzelim kanatlarını düzeltmeye başladı. Şahin acı ile kıvrandı, çırpındı... Çaresizce pençelerini kadının koluna attı ve tırnaklarını kadının koluna geçirdi. Yaşlı kadın şahinin kanatlarını -güya- düzeltirken koluna batan tırnakları gördü. “Vah vah! Önceki sahibin ne kadar da mehametsizmiş. Bir kere bile tırnaklarını kesmemiş. Tırnakların ne de çirkin olmuş” dedi ve elindeki makasla şahinin avlanırken kullandığı pençelerini  söküp attı.

-Cahil, yaşlı kadının elinde rezil olan şahinin gözleri doldu. Yaşlı kadın, şahinin bu halini görünce hiddetlendi. “Kimseye iyilik yapmak yaramıyor ki... Ben iyilik yapıyorum, kuş ağlıyor” dedi ve elindeki kuşu, “Git hadi bildiğin yere” diyerek kaldırdı, havaya attı.

-Şahin uçmak için çırpındı; ama kanatları kesilmişti bir kere, uçamadı. Acıyla yere inmek istedi, tırnakları sökülmüştü; yere de konamadı. Kendini yan üzere bir kulübeciğin arkasına attı.

-Koca koca avları, gök yüzünde süzüle süzüle avlayan cesur şahin kuşu, cahil kadının elinde korkak bir kargaya dönüşmüştü...

-İşte birçok anne baba da –bilgisiz kadın gibi çocuklarını yeterince tanıyamadıkları için ellerindeki “şahin” bakışlı çocukları, kargaya çevirebiliyorlar ve bunu fark etmiyorlar. Hâlbuki çocuk terbiyesinin birinci ve en önemli maddesi, çocuğu tanımaktır.

*Çocuk terbiyesinde doğru bilinen yanlışlar – Adem Güneş