-... .. Yaptıkları fark edilmeyen çocuk, giderek yaptıklarını önemsiz ve
değersiz görmeye başlar ve yapabil- diklerinden mutlu olmayı, “başardım” diyebilmeyi
unutur. ... ..
-Ailedeki bu negatif etkileşim ve yıpratıcı iletişim biçimi, çocukta da
bir tarza dönüşür. Kendisi gibi olmayanları dışlama ve tenkit etme, kendi
yanlışlarını savunma ve bedel ödeyerek